Over mij

Verstilde sporen

Maria Arkesteijn is geboren in Den Haag. De mierenhoop van
de stad naast de weidsheid van strand en zee. De rust van de
golven en wind naast het geraas en het getoeter van verkeer.
De verzengende wandeling door de duinen. De koelte van wind
uit zee. Kastelen bouwen op het strand en zien hoe het water
die sloopte. De spanning van het spelen in verlaten bunkers.
Verboden, maar zo aantrekkelijk. Was het beschutting?
Was het gevaar? Was het spelen op de grens?
De contrasten lagen voor het oprapen. Het doorleven van al
die contrasten geeft spanning aan haar beeldende werk.

           
           __________________________________________________________________________________


           Ze werkt met kwetsbare materialen. Een mal van papier.
           Die vult ze met gips dat ze verstevigt met ijzer of textiel.
           Als het gips bijna is uitgehard, wordt de mal verwijderd.
           Maar nooit helemaal. Altijd tonen naar haar objecten de
           sporen van hun ontstaan. Soms verraadt zich ook de
           innerlijke kracht. Daar grijpt de versteviging van binnen
           naar houvast buiten. De vorm die zo ontstaat bewerkt ze
           verder door erin te kappen en krassen, door die te schuren
           of polijsten. Ook kan ze de oppervlakte behandelen met
           toplagen die verkleuren onder invloed van blootstelling aan
           de atmosfeer.

           __________________________________________________________________________________



In al hun kwetsbaarheid zijn haar objecten krachtig aanwezig.
Monumentaal zijn ze, maar ook intiem. Mensen zijn niet te
bekennen, maar hun aanwezigheid - of afwezigheid - dringt zich
daardoor des te meer op. Zonder mensen betaan er geen
gebouwen. Mensen hebben ze gemaakt en gebruikt. Om er te
schuilen, om er te spelen, om er elkaar te ontmoeten, om er
een leven in op te bouwen. Openingen en doorkijkjes maken de
objecten toegankelijk. Je kunt er in kruipen. Je bent er veilig.
Je kunt je er verliezen. Waar zijn ze gebleven, die mensen?
Zijn ze vertrokken, zijn ze gevlucht? Plotseling, of duurde dat
vele jaren?
Wat rest zijn hun gebouwen, aangetast als ze zijn. Zij waren er
getuigen van wat er gebeurde. Zij zijn de dragers van verstilde
sporen. Zij zijn de open vragen van de verstreken tijd.
We kijken in de diepte van de geschiedenis.

FvH










                © 2022 Maria Arkesteijn. All Rights Reserved. Website build by Anna van Hattum.